Toen ik mijn financiele situatie wilde herzien, ging ik op zoek naar mensen in mijn omgeving die open wilden zijn over hun financiën met mij. Ik hoopte daaruit lering te kunnen trekken over wat ik wel en wat ik niet moest doen. Ik voelde me namelijk niet erg financieel kundig.
Ik merkte echter dat mensen hun portemonnee vaak toch een heel intiem onderwerp vinden waarover zij niet makkelijk met mensen praten. Hierdoor was ik aangewezen op bronnen blogs op het internet en boeken om mijzelf financieel te scholen. Ik had het echter fijn gevonden als iemand mij bij de hand had genomen en had gezegd: Kijk es, Wanna-be, zo doe ik het dus.
Ik heb er daarom bewust voor gekozen om ten opzichte van vrienden en familie heel open te zijn over mijn geldzaken.
Via dit blog dus ook tegen vreemden, maar dat doe ik toch redelijk anoniem. Ik merk dat mijn openheid tot op zekere hoogte gewaardeerd wordt, zolang ik over MIJN situatie praat. En ik merk dat dat invloed heeft.
Een paar vrienden zijn begonnen een buffer op te bouwen. Mijn moeder en zus zijn beiden bijna schuldvrij en grijpen elke extra euro aan om dat te bespoedigen. Ik word af en toe gebeld om boekentips of advies of als vraagbaak of om geld te lenen.
En die laatste twee punten is dus waar het voor mijn gevoel een beetje misgaat. Als iemand mij belt om te klagen over zijn financiële situatie ben ik geneigd advies te geven of in elk geval te vertellen hoe ik daar dan mee om ben gegaan. En dat wordt volgens mij niet altijd geapprecieerd. Ook als mensen geld bij me willen lenen, heb ik de neiging om te vragen hoe zij in de eerste instantie in de situatie zijn gekomen waardoor zij geld nodig hebben. Is het een structureel probleem, dan bied ik liever een structurele oplossing door met ze te gaan zitten om hun buffer te bekijken of een goed boek over financiën aan te raden.
Het komt er dus op neer dat ik steeds vaker in de positie kom dat ik met mensen praat over hun financiële situatie. En ik weet nog niet goed of ik mijn goedbedoelde advies gewoon moet geven, ervoor moet kiezen om te helpen zonder commentaar als dit binnen mijn budget past of mijn grenzen duidelijk moet bewaken, maar verder ook mijn kop dicht moet houden en maar toe moet kijken hoe het schip zinkt...
Food for thought.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten