Ik heb nu een noodbuffer. Ok, het is (nog) geen €1.000,-, maar het ligt er. Al dat prachtige mooie geld, zit daar op mijn internetspaarrekening te glimmen. En mijn handen gaan ervan jeuken. Ik kan elke maand zomaar tien “noodgevallen” bedenken, waarvoor ik het geld van mijn rekening af móet halen. Inclusief die prachtige laarzen, die ik vorige week in een winkel in de Amsterdamse Poort heb zien liggen. My goodness, wat waren ze mooi. En ze zouden me zo goed staan. En ik heb nieuwe schoenen nodig voor de winter. Zie je wel, het is een noodgeval! STOP!
Nieuwe schoenen zijn geen noodgeval. Ook niet als ze in de aanbieding zijn. Ook niet als je ze vandaag moet kopen om het tweede paar gratis erbij te krijgen. Eigenlijk zijn er heel veel dingen geen noodgevallen. Kerstkadootjes zijn geen noodgeval. Een groene envelop van de gemeentelijke belasting à €600,- is geen noodgeval. Nieuwe schoolspullen nodig? Geen noodgeval. “Ja, maar ik heb ze echt NODIG. Het is voor schóól, ja!” En toch is het geen noodgeval.
Als een hagelstorm je dak eraf rukt. Dát is een noodgeval. Als je portemonnee gestolen is met je bankpasje, ID-kaart en al je geld erin. Dát is een noodgeval. Als je valt en je fiets ligt in de kreukels. Dát is een noodgeval. Als je hond de kat –met stamboom- van de buren doodbijt en je moet een nieuwe kat kopen. Dat is misschien een noodgeval...
Misschien begin je een beetje een idee te krijgen waar dit naartoe gaat:
Een noodgeval is iets dat ONVERWACHTS gebeurt, al dan niet buiten jouw schuld om, waarvoor je met geen mogelijkheid had kunnen plannen. Het gebeurde is van dusdanige ERNST dat het jouw directe aandacht verdient. Het gebeurde is tevens van dusdanig formaat dat het niet in je maandbudget opgenomen kan worden zonder dat er een tekort ontstaat en je primaire levensbehoeften (eten, onderdak en inkomsten) in gevaar brengt.
Voldoet de situatie aan die eisen, zal ik je niet schuin aankijken als je je noodbuffer aanspreekt. Daar is het nou eenmaal voor.
MAAR... Als jij ergens niet voor gepland hebt, terwijl dat wel had gekund, dan is dat geen noodgeval. Daarom zijn schoolspullen geen noodgeval. School begint elk jaar ongeveer rond dezelfde tijd. Kerst ook trouwens. Kerst wordt niet ineens verschoven naar mei. Zou dat ineens het geval zijn, dan is het een misschien noodgeval. En elk jaar in januari krijg je te maken met Gemeentelijke Belastingen. Daar kan je voor plannen door er bijvoorbeeld voor te sparen.
Dus, hoe graag ik het ook zou willen, die mooie nieuwe winterschoenen zijn geen noodgeval, ookal zijn ze ERNSTIG mooi. Tenzij mijn kisten het “ineens” begeven... ;)
Wat is jouw “noodgeval”? Laat je horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten