Toen ik hoorde dat ik zwanger was, schoot ik in de stress. Ik had het niet gepland, dus ik had er niet voor gespaard. Ik had geen spaarpotje met "The Kid" erop. Ik had geen idee wat de opstartkosten voor een kind zouden zijn. Nibud kwam met resultaten ergens ver in de €5.000,-, maar vermeldde er vaagjes bij dat het afhangt van je eigen situatie en voorkeuren. Dus ik besloot het voor mezelf bij te houden wat ik, uit mijn eigen zak, aan opstartkosten heb betaald voor "The Kid". En vandaag staat de teller op...
Tromgeroffel...
€742,60. Dat is inclusief luiers, doekjes, kleding, voedsel, zwangerschapskleding, eigen bijdrage voor kraamzorg, verf voor de babykamer, etc.. Het is overduidelijk dat er een groot verschil is tussen mijn werkelijk bedrag en de kostenraming van het Nibud. Hoe komt dit?
Ten eerste hebben "The Huzzband" en ik familieleden en vrienden die meer dan behulpzaam zijn. Op het moment dat het woord zwanger uit mijn mond kwam, draaiden zij zich een slag in de rondte om vanalles te maken en te kopen. Wij hebben ze rustig hun gang laten gaan, met dien verstande dat wat we niet mooi vonden, we niet zouden gebruiken. Het is fantastisch geweest om te zien hoeveel mensen zich betrokken voelden bij ons en hoe fijn ze het vonden om dat te mogen laten zien. Niet alleen heeft dat financieel voordeel gehad, maar het heeft een soort warm nest van familierelaties en vriendschapsbanden gecreëerd waar "The Kid" in verwelkomd kon worden. Ze is met haar kont in de boter gevallen.
Ten tweede zijn we niet vies geweest van tweedehands en/of lenen. Zo heeft mijn moeder bijvoorbeeld een prachtige kamerset op de kop getikt voor 50 euro, een draagzak voor 2 euro, etc. Ik heb van vrienden met kinderen een hele zooi babykleding gehad en de grote en dure spullen zoals een kinderwagen, een maxi-cosi en een campingbedje kunnen lenen. "The Kid" is maar heel kort heel klein en zal met een rotvaart uit alle kleding, maxi-cosi's, wagens en bedjes groeien, dus dat kwam me mooi uit. En mijn vriendinnen waren allang blij dat ze eindelijk een goed excuus hadden om een hele hoop dingen weg te doen.
Ten derde hebben we gebruik gemaakt van aanbiedingen en zijn we niet loyaal geweest aan A-merken. Babyvoer is babyvoer, tenzij "The Kid" een allergie blijkt te hebben. Alle babyvoer in Nederland wordt streng gekeurd, dus of het nou van het superdure A-merk is of van een huismerk voor de helft van de prijs: eten is eten. Een trui van een euro op de markt houdt een baby net zo lang warm als super-de-luxe merktrui en een week later past ze het toch niet meer. Dus we hebben het mooi, simpel en goedkoop gehouden (op een gekke vriendin na die 140 euro neertelde voor twee truitjes voor "The Kid").
De opstartkosten voor een kind zijn zeker weten meer dan het bedrag dat ik heb uitgegeven. Helaas kan ik niet aan al mijn vrienden en familieleden vragen wat ze uitgegeven hebben. En ik wil niet eens weten wat al die gekregen en geleende spullen me zouden hebben gekost als ik ze nieuw had gekocht in de winkel. En gelukkig ben ik niet heel merkbewust. Ja, wat de opstartkosten voor een kind uiteindelijk worden, hangt inderdaad af van je eigen situatie en voorkeuren. Niet iedereen heeft betrokken familie, niet iedereen voelt zich gemakkelijk bij het idee van tweedehandse spullen en sommige mensen ervaren inderdaad een verschil tussen Nutrilon en Kruidvat melk. Maar zelfs dan valt er terrein te winnen door te wachten op uitverkopen en groot in te slaan. En als het kraambezoek je vraagt of je nog wat nodig hebt, zeg dan: "Pampers", want daar kan je echt nooit te veel van hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten