Welkom bij mijn blog: JONG €N SCHULDVRIJ. Een blog waar ik je deelgenoot maak van mijn strijd tegen schulden en vóór financieel onafhankelijk leven.
De regen...
Twee jaar geleden dacht ik dat ik het goed deed en best ok ervoor stond. Behalve de hypotheek (€187.000,-) had ik geen schulden. Ja, een hypotheek, €800,- op een creditcard,€ 1.000,- roodstand op één rekening en nog €500,- roodstand op een andere rekening. Maar verder niets. En sparen? Ja, dat kon eventjes niet. Net getrouwd en een huis gekocht en dan wil je je huis ook een beetje leuk inrichten. Redelijk goed toch, voor een 23-jarige? Yeah, right...
Twee jaar geleden dacht ik dat ik het goed deed en best ok ervoor stond. Behalve de hypotheek (€187.000,-) had ik geen schulden. Ja, een hypotheek, €800,- op een creditcard,€ 1.000,- roodstand op één rekening en nog €500,- roodstand op een andere rekening. Maar verder niets. En sparen? Ja, dat kon eventjes niet. Net getrouwd en een huis gekocht en dan wil je je huis ook een beetje leuk inrichten. Redelijk goed toch, voor een 23-jarige? Yeah, right...
De drup...
Toen raakte ik mijn baan kwijt. Niet getreurd, het mannetje had er ook nog één. Maar het was allemaal veel te krap aan het einde van de maand (zeg maar gerust dat er veel meer maand dan geld was). En het duurde goed negen maanden voor ik weer een baan had. Dan lopen de zaken toch snel op, zo zonder spaargeld: geld geleend van familie, achterstand op de hypotheek, op de energierekening, op schoolkosten, op telefoonkosten, op gemeentebelasting, op alles eigenlijk. Negen maanden later werd ik op een ochtend in paniek wakker, met het besef dat ik, ruim €193.000,- aan schulden had opgebouwd. So much for normal...
Toen raakte ik mijn baan kwijt. Niet getreurd, het mannetje had er ook nog één. Maar het was allemaal veel te krap aan het einde van de maand (zeg maar gerust dat er veel meer maand dan geld was). En het duurde goed negen maanden voor ik weer een baan had. Dan lopen de zaken toch snel op, zo zonder spaargeld: geld geleend van familie, achterstand op de hypotheek, op de energierekening, op schoolkosten, op telefoonkosten, op gemeentebelasting, op alles eigenlijk. Negen maanden later werd ik op een ochtend in paniek wakker, met het besef dat ik, ruim €193.000,- aan schulden had opgebouwd. So much for normal...
Even tussendoor: Als jij het hebben van schulden geen probleem vindt, moet ik je iets over mij vertellen. Ik besef dat sommige mensen €193.000,- niet veel vinden als er een hypotheek bij inbegrepen is, maar ik vond/vind het vre-se-lijk. Ik kon er niet van slapen en hield er een halve burn-out aan over. Het zien van de zoveelste rekening bezorgde me hartkloppingen. Ik hou niet van betalingsherinneringen of telefoontjes van deurwaarders. Ik vind het niet fijn als ik niet uit kan met mijn vrienden, omdat ik mijn duizend euro “kredietruimte” 100% gebruikt heb, terwijl ik nog steeds één maand achter loop op mijn hypotheekbetalingen. Ik wil graag reizen en de wereld zien, maar ik raak gefrustreerd als dat niet kan, omdat ik eerst dit nog moet betalen of eerst dat nog moet doen. Daar komt nog bij dat ik een heel irritant hoofd heb, dat exacte bedragen onthoudt, alles wil uitvogelen en constant maalt als het een situatie als vervelend ervaart. Dus je kan je voorstellen wat mijn mentale staat was in de maanden tussen het besef dat ik zoveel schulden had en het moment dat ik er een plan voor vond. Het woord gestresst dekt de lading niet.
Om een lang verhaal kort te maken (de rest volg wel in andere blogposts), ik heb een plan gemaakt, een baan gevonden en keihard gewerkt. En als alles goed gaat, begin ik het nieuwe jaar, 2011, zonder schulden. Behalve mijn hypotheek.
Lees hier meer over het plan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten