Oepsie...

Soms maak ik wel eens een keuze die niet zo goed uitpakt. Waarvan ik me achteraf afvraag: waar was mijn hoofd? Wat dacht ik daarbij. Ben ik nou echt zo stom. Er kleeft maar één voordeel aan deze keuzes, en dat is dat je nooit weer dezelfde fout maakt. En ik kies ervoor om de kosten die daaraan kleven te beschouwen als lesgeld in de school van het leven. Stommiteitsbelasting. Hersenloosheidstaks. Niet dat dat het makkelijker maakt.

Ik denk dat we allemaal wel zo een verhaal hebben. Een keer niet opletten met dat telefoonabonnement, en dan ontdekken dat het automatisch verlengd is voor NOG een jaar. Een keer te weinig kritisch vragen en dan ontdekken dat dat proefabonnement toch niet automatisch stopgezet wordt. Geen nee durven zeggen tegen die telefonische verkoper... het lijstje gaat door.

Onze meest recente “vrijwillige contributie aan de school voor onoplettenden” was begin dit jaar. “The Huzzband” besloot zich in te schrijven voor een nieuwe opleiding. Hij zou alles regelen met het werk, zodat hij één dag in de week vrij zou krijgen en dan kon hij naar het volwassenenonderwijs. Geen probleem. Hij ging naar de open dag en schreef zich vervolgens in. Twee weken voor de opleiding moest beginnen, had hij echter nog steeds niets kunnen regelen, want hij had geen reactie gehad van de opleiding.

Na wat belletjes kwam hij erachter dat zijn inschrijfformulieren niet waren ontvangen. Aangezien hij toch niet meer kon starten met de opleiding liet hij het zitten, om vervolgens vier maanden later bericht te krijgen dat de opleiding over 4 weken van start zou gaan en dat hij ingeschreven stond. Op dat moment was hij alleen niet in Nederland, in verband met een begrafenis. Bij terugkomst schreef hij een brief om aan te geven dat hij niet van plan was om deel te nemen aan de opleiding, omdat zij 1. Zijn inschrijving niet zouden hebben ontvangen en 2. Hem niet op tijd op de hoogte hebben gesteld van de nieuwe startdatum van de opleiding, zodat hij e.e.a. tijdig kon regelen met zijn werkgever. Reactie op zijn brief: een factuur van €959,- voor te late annulering van de inschrijving. Dat stond namelijk zo in hun algemene voorwaarden.

Uiteraard zijn we hiertegen in beroep gegaan. Maar dat is een langdurig proces gebleken. Het is dat mijn zus jurist is, anders zouden de kosten best eens hoog op kunnen lopen. Maar het einde lijkt nog niet eens in zicht. Maar de les is geleerd: lees altijd de algemene voorwaarden goed na. Ga er niet van uit dat mensen zich houden aan normale zaken als “op tijd melden” als het om geld gaat. En als men je telefonisch iets toezegt, zorg ervoor dat je het schriftelijk bevestigd krijgt.

Wat is jouw grote les, en hoeveel heb je betaald om het te leren?